Błąd położnej
przy porodzie to
również błąd lekarski

Błąd medyczny – błąd położnej przy porodzie to również błąd lekarski

Błąd medyczny jednoznacznie kojarzy się z lekarzem, który to jest odpowiedzialny za całość procesu leczenia. Warto jednak wiedzieć, że nie tylko lekarze mogą popełnić błąd medyczny. W związku z tym, nie jest tak, że wyłącznie popełnienie błędu przez lekarza uzasadnia roszczenie o odszkodowanie, zadośćuczynienie lub rentę. Błąd popełnić mogą również inni członkowie personelu medycznego, w tym położna. Jako, że położna wykonuje w szpitalach i innych placówkach medycznych bardzo odpowiedzialne zadania, często to właśnie sprawy z udziałem położnych trafiają pod rozstrzygnięcie sądu. Do czasu kiedy poród przebiega fizjologicznie może prowadzić go położna. Istotne jest, aby wiedziała kiedy jest już właściwy moment, aby wezwać lekarza, żeby nie było za późno na pomoc dla dziecka i rodzącej.

Błąd medyczny to również błąd położnej

Zawód położnej oraz pielęgniarki uregulowany jest w ustawie o zawodach pielęgniarki i położnej. Zgodnie z art. 2 tej ustawy, są to zawody samodzielne.

Prawdą jest, że przez większość czasu zarówno położna, jak i pielęgniarka wykonują polecenia lekarza i nie podejmują samodzielnych decyzji, mogących skutkować uszczerbkiem na zdrowiu pacjenta. Wyżej wymieniona ustawa daje jednak położnej w określonym zakresie prawo do podejmowania samodzielnych decyzji. W konkretnych sytuacjach położna może nawet odmówić wykonywania poleceń lekarza. W przypadkach nagłych, do czasu przybycia lekarza może również udzielać pacjentce pierwszej pomocy położniczej. Jak widać, zawód położnej nie jest więc zawodem w pełni zależnym od lekarza i jego zaleceń.

Jakie błędy może popełnić położna?

Położna odpowiada w szpitalu, przychodni lub innej placówce medycznej za wiele czynności. Sprawuje opiekę nad ciężarnymi, prowadzi porody, pomaga kobietom w okresie połogu, wspomaga w opiece nad noworodkami. Ponadto, w trakcie ciąży kieruje kobiety na badania niezbędne do odpowiednio wczesnego wykrycia ciąży o podwyższonym ryzyku. Zajmuje się również prowadzeniem działań profilaktycznych chorób kobiecych oraz może samodzielnie udzielać pewnych świadczeń leczniczych, diagnostycznych, rehabilitacyjnych itp. Tak szeroki zakres czynności, które może wykonywać położna, zdecydowanie wpływa na ryzyko popełnienia błędu. Najczęstsze błędy położnej to:

• Podanie pacjentce niewłaściwego leku lub nieodpowiedniej jego dawki.
• Niewystarczająco staranne sprawowanie opieki nad kobietą w okresie połogu i nad noworodkiem.
• Wykonanie zastrzyku z innym lekarstwem, niż zalecone przez lekarza.
• Nieprawidłowe ustawienie temperatury w inkubatorze.

Błąd położnej – często w trakcie porodu, często tragiczny w skutkach

Media bardzo często opisują dramatyczne przykłady porodów, w trakcie których wskutek błędów czy to lekarza czy to pielęgniarki doszło do uszczerbku na zdrowiu lub nawet śmierci matki lub dziecka. Jednym z takich przypadków, była głośna sprawa sprzed kilku lat z udziałem lekarza ginekologa oraz pielęgniarki z Poznania. W trakcie porodu lekarz zastosował u rodzącej kobiety tzw. chwyt Kristellera, który polega na uciskaniu dna macicy kobiety. Jest to metoda dawno zarzucona w położnictwie, jako generująca zbyt wiele powikłań. Mimo to, lekarz zdecydował się zastosować tę metodę. W wyniku jego działań, kobiecie pękła macica i pacjentka zmarła. Zaraz po niej, w wyniku niedotlenienia, zmarła również jej nowonarodzona córeczka. Oprócz lekarza, została skazana również położna, która była obecna przy porodzie. Zastosowano również wobec niej zakaz wykonywania zawodu.

Przykłady błędów położnych na szczęście nie zawsze muszą mieć tak dramatyczne konsekwencje. Często sprowadzają się do niezachowania odpowiednich zasad aseptyki. Jednym z przejawów niedochowania należytej staranności przez położną jest nieprzestrzeganie lub przestrzeganie w niewystarczającym stopniu zasad aseptyki w trakcie asystowania przy porodach i zabiegach. Podkreślił to m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 lutego 1967 r. (sygn. akt I CR 435/66). W uzasadnieniu tego wyroku Sąd Najwyższy podkreślił, że zachowanie podstawowych zasad aseptyki nie wymaga żadnej fachowej wiedzy ani wyjątkowych umiejętności. W związku z tym, stanowi to podstawowy, a wręcz kardynalny obowiązek wszystkich członków personelu medycznego – lekarzy, pielęgniarek, a także położnych. Niedochowanie należytej staranności w kwestii zasad aseptyki może polegać w przypadku położnej chociażby na użyciu niesterylnej igły lub strzykawki, czy też przystąpieniu do zabiegu bez wcześniejszego umycia rąk lub dezynfekcji skóry pacjenta. Może to prowadzić do zakażeń lub zwiększyć ryzyko wystąpienia powikłań.

Kto odpowiada za błąd położnej?

Podobnie jak w przypadku błędu popełnionego przez lekarza, odpowiedź na to pytanie zależy od formy zatrudnienia położnej w danej placówce medycznej. Jeśli położna jest zatrudniona w oparciu o umowę o pracę, za jej błędy odpowie wyłącznie pracodawca – przychodnia, szpital lub inna placówka medyczna, w której pracuje położna. Placówka będzie mogła żądać od swojej pracownicy zwrotu trzykrotności wynagrodzenia.

Odrębnym przypadkiem jest sytuacja, w której położna pracuje na tzw. kontrakcie. Wówczas za błąd położnej solidarnie odpowiedzą: położna oraz szpital lub inna placówka medyczna, z którą zawarła kontrakt – umowę cywilnoprawną. Odpowiedzialność w takim przypadku jest odpowiedzialnością solidarną, co oznacza, że zarówno położna jak i szpital odpowiadają za całość roszczeń. Czyli pacjent będzie żądał odszkodowania zarówno od szpitala jak i położnej. Warto również podkreślić, że każda położna pracująca w oparciu o tzw. kontakt, musi mieć wykupione ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, czyli tzw. polisę OC. Pozwala to również na pozwanie zakładu ubezpieczeń, z którym położna zawarła umowę ubezpieczenia.

Opisane powyżej zasady odpowiedzialności dotyczą również pielęgniarek.

Kto może domagać się odszkodowania za błąd położnej?

Najczęściej do szkód z udziałem położnych dochodzi w sytuacjach porodowych i okołoporodowych. Określenie osoby uprawnionej do wystąpienia z roszczeniem nie jest więc takie oczywiste. Warto zatem wiedzieć, że w takich sytuacjach, uprawnieni do wysuwania roszczeń są:

• Poszkodowane dziecko, które na etapie procesu jest reprezentowane przez rodziców
• Rodzice poszkodowanego dziecka

W imieniu małoletniego dziecka pozew składają przedstawiciele ustawowi, czyli rodzice, a Ci najlepiej jeśli mają u boku prawnika zajmującego się błędami medycznymi, ponieważ w większości przypadków szpital ma ubezpieczyciela. Mogą oni domagać się w zależności od sytuacji:

• Odszkodowania;
• Zadośćuczynienia za cierpienia psychiczne doznane w związku z krzywdą wyrządzoną działaniem położnej;
•  

O rentę można się ubiegać, gdy potrzeby dziecka staną się większe wskutek poniesionej szkody. Na przykład gdy dziecko potrzebuje pieniędzy na leczenie czy rehabilitację.

W sytuacjach wyjątkowo dramatycznych, skutkujących śmiercią dziecka, rodzice występują w imieniu własnym, a nie jako przedstawiciele ustawowi. W takich przypadkach roszczenie jest uzasadnione tzw. znacznym pogorszeniem sytuacji życiowej rodziny. Przejawia się ona chociażby w obniżeniu aktywności zawodowej lub chęci do życia rodziców pogrążonych w żałobie. Wówczas, oprócz odszkodowania sąd może również zasądzić na rzecz rodziców zadośćuczynienie, którego celem jest rekompensata emocjonalnej krzywdy powstałej na skutek utraty dziecka.

Błąd położnej – warto ubiegać się o odszkodowanie lub zadośćuczynienie

Żadne pieniądze nie zrekompensują rodzicom utraty życia lub zdrowia przez nowonarodzone dziecko. Nie będą również dużym pocieszeniem dla kobiety, która wskutek błędu położnej w sytuacji okołoporodowej została okaleczona na resztę życia. Mogą jednak ułatwić dalsze leczenie lub rehabilitację, a także zwiększyć komfort życia całej poszkodowanej błędem położnej rodziny. Choć sprawy o błędy medyczne potrafią ciągnąć się latami, warto z pomocą wyspecjalizowanej kancelarii prawnej, walczyć o odszkodowanie, zadośćuczynienie lub rentę. zabiegu lub diagnozy. Kontakt: kancelaria@lazer-hudziak.pl, tel. +48604432333, +48530291291.